تعیین فراوانی عوامل باکتریال عفونت ادراری و الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آنها در بیماران زیر 18 سال بستری در بیمارستان شهر همدان

  سابقه و هدف: عفونت مجاری ادراری (UTI) شایعترین بیماری ادراری تناسلی و دومین عفونت شایع در کودکان می باشد. درمان مناسب , به موقع و به میزان کافی با آنتی بیوتیک گام مهمی در بهبود بیمار و جلوگیری ا ز ایجاد اسکار در کلیه می باشد. هدف از انجام این پژوهش تعیین فراوانی عوامل باکتریال عفونت ادراری والگوی حساسیت آنتی بیوتیکی آنها در بیماران زیر 18 سال بستری در بیمارستان اکباتان طی سال های 1383 و 1384 می باشد.   مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی - تحلیلی آینده نگر که از فروردین 1383 تا آبان ماه 1384 انجام پذیرفت کلیه موارد ثبت شده جواب کشت ادرار و آنتی بیوگرام در 156 بیمار زیر 18 سال بستری در بیمارستان اکباتان مورد بررسی قرار گرفت .   یافته ها: مطالعه حاضر بر رو ی 156 مورد نمونه کشت ادرار مثبت انجام شد که 4/77% آنها مربوط به بیماران دختر و 6/25% مربوط به بیماران پسر بود. شایعترین سن UTI در پسرها 24-1 ماهگی و 18-6 سالگی و در دختر ها24-1 ماهگی بود. در مجموع شایع ترین عامل UTI اشرشیاکلی (82%) و در درجه بعدی آنتروباکتر (5%) بود. در بررسی الگوی مقاومت داروئی ارگانیسم های مولد UTI نسبت به آنتی بیوتیک ها , حساس ترین آنها به ترتیب شامل : نیتروفورانتوئین , س ی پروفلوکساسین , آمیکاسین , جنتامایسین , نالیدیسیک اسید , سفتی زوکسیم , کوتریموکسازول , سفتریاکسون و توبراماسین و مقاومترین آنتی بیوتیک ها شامل آمپی سیلین و تتراسایکلین بود.   نتیجه گیری : بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه , جهت درمان UTI در افراد زیر 18 سال , نیتروفورانتوئین (بجز در UTI تب دار) , سیپروفلوکساسین ( در افراد بالاتر از 17 سال) , آمیکاسین , جنتامایسین , نالیدیسیک اسید, سفتی زوکسیم و کوتریموکسازول مناسب تر می باشد.